POZORIŠNI PROGRAM – „NOVA ČITANJA KLASIKE“
Dakle, prvoklasan uvod u pozorišni program festivala koji već tri decenije nudi uglavnom ujednačen program koji je „odnjegovao publiku sa visokim estetskim očekivanjima“, kako je to lijepo formulisano na prvoj konferenciji za novinare. „Preispitivanjem klasike u savremenom umjetničkom izrazu“ bave se i ostale najavljene predstave: „Ožalošćena porodica“ u režiji miljenika publike Jagoša Markovića (7. jul), „Evgenije Onjegin“ u režiji Borisa Liješevića koji se teatru učio i u isti zaljubio upravo na GT-u (9. jul), Euripidova "Medeja" u režiji provokatora konzervativnih krugova Olivera Frljića (10. jul), zatim Goldonijeve „Barufe“, tekst koji je osavremenio Feralovac Predrag Lucić a režirao Vito Taufer (13. jul), a potonja će uz festivalsku koprodukciju biti ekskluziva ovog izdanja „Grad teatra“.
Premijera predstave „Krvave svadbe“, komad voljenog pjesnika Federika Garsije Lorke, zakazana je za 9. avgust, nakon čega slijede tri reprizna izvođenja, sva na sceni između crkava. Tu predstavu potpisuje Igor Vuk Torbica, jedan od vodećih režisera mlađe generacije, a ansambl čine crnogorski i srpski glumci budući da je riječ o koprodukciji sa Srpskim narodnim pozorišštem iz Novog Sada. Od iste se puno očekuje jer je to jedina premijera ove godine, iako je GT učestvovao u koprodukciji dječije predstave „Cvrčak i Mrav“ koja će biti na programu (26. jula), ali kao repriza Gradskog pozorišta iz Podgorice.
MUZIČKI PROGRAM – GOSTUJE I GENIJALNI NAJDŽEL KENEDI
Najveća zvijezda muzičkog programa je Najdžel Kenedi, virtuoz na violini sa energijom i ležernošću rok zvijezde, koji nastupa (14. jula) ispred Starog grada; sviraće svoje verzije Geršvinove muzike pod uticajem gipsy jazz-a maestra Stefana Grapelija sa kojim je imao zadovoljstvo da nastupa još kao dječarac ( tj. muzičko „čudo od djeteta“), ali i Bahove kompozicije. Lijepa vijest je da je taj koncert besplatan, jer je finansiran od strane „Adriatic properties“, a realizuje se sa Turističkom organizacijom Budve.
GT je ove godine uskratio publiku za koncerte kamerne muzike u crkvi Santa Marija, inače uredno posjećen festivalski segment po pravilu reprezentativnog kvaliteta, ali sa druge strane su najavljeni nastupi Akademskog hora „Collegium musicum“ (15. jul) i Big benda RTS-a (20. avgust), oba na sceni između crkava, izvođačkom prostoru na kom smo tokom prethodnih godina (i decenija) slušali neke od najčuvenijih regionalnih i evropskih džez muzičara.
Valja istaći i kamerni koncert pijaniste Borisa Kraljevića u pratnji „Ansambla iz Tokija“, koji čini sekstet japanskih muzičara, izmješten u prostor budvanske Moderne galerije (21. jul).
KNJIŽEVNI PROGRAM – NAGRAĐIVANI MLADI I NAJUGLEDNIJI STARIJI AUTORI
Iz uobičajeno kvalitetnog književnog programa izdvajamo gostovanje Radoslava Petkovića (6. jul) i Vladimira Pištala (23. jul), te premijerno predstavljanje nagrađivanog romana „Igrač“ cijenjene hrvatske spisateljice Marine Šur Puhlovski koja će prvi put gostovati na Trgu pjesnika (25. jul).
Na čuvenom budvanskom trgu, kome je upravo GT dao internacionalni književni identitet, ovog ljeta neće govoriti neki svjetski poznat pisac, ali će to, pored pomenutih i između ostalih, činiti Dejan Atanacković, aktuelni dobitnik NIN-ove nagrade (27. jul), Tanja Mravak koja će pričati o svojim kratkim pričama (31. jul), te Borislav jovanović o knjizi „Zamak Mišela de Montenja“ (18. jul).
Baš kao i pozorišni dio programa tako i književni miri poznate, iskusne stvaraoce i talentovane predstavnike nove generacije spisatelja/ica iz regiona.
PANEL DISKUSIJE I SIMPOZIJUM PRIDE
Ako dodamo svemu navedenom potencijalno intrigantnu izložbu „Ikona i likovna dekonstrukcija“ (4. jul) koju će pratiti internacionalna panel diskusija (17. jul), kao i dvodnevni simpozijum sa simboličnim nazivom „Hamlet po drugi put među Crnogorcima“ (5. i 6. avgust), unaprijed možemo govoriti o zaokruženoj, čak konceptualnoj cjelini, koja se ponovo pozicionira kao mogući vodeći festival u Crnoj Gori.
Istina, festival „Grad teatar“ već godinama nema ekskluzivnost koju je ranije imao, a umanjen budžet i poteškoće unutar kolektiva rezultirale su prošlogogišnjim svedenim, uslovno rečeno siromašnim programom – koji ipak nije padao u kvalitetu. U međuvremenu su stasali i porasli festivali u susjednim gradovima, a tu bi prvenstveno trebalo istaći tivatske „Purgatorije“ koje i ove sezone imaju respektabilan izbor iz teatarskih dešavanja u bivšoj Jugoslaviji.
KONKURENCIJA I MEĐUNARODNI KARAKTER FESTIVALA
Iako rukovodstvo budvanskog festivala ističe kako više festivala rađa bolju kulturnu ponudu na CG primorju, te da čak postoji međusobna saradnja (o čemu svjedoči gostovanje plesne predstave „Magbet“ u koprodukciji Centra za kulturu Tivat i Bitef teatra – 28. jula), ipak je činjenica da je prisutna zdrava kompetitivnost, takoreći programska konkurencija...
Nažalost, kontroverzan odnos Ministarstva kulture CG prema „Grad teatru“ i favorizanje drugih festivala, na primjer ugašeni teatarski segment „Kotor Art“-a koji nije ostavio značajniji trag u umjetničkom smislu ili aktuelni „Barski ljetopis“ koji ima znatno veću finansijsku podršku bez opravdanih razloga, ne doprinosti raznovrsnosti, već – naprotiv!- narušava prirodan rast festivala koji ima(ju) tradiciju.
To je, dakako, tema za opširniju opservaciju, ali možda nam u odgonetanju nekih njenih aspekata pomogne pomenuti koncept GT-a: naime, kad ne bi postojala tradicionalna vrijednost, pozorišna klasika, nesumnjiv umjetnički značaj, ne bi bilo moguće ni savremeno čitanje, propitivanje i prevrednovanje istog. Upravo u fazi propitivanja kredibiliteta jeste i čuveni budvanski festival koji trenutno pregovara sa poznatim svjetskim rediteljima (na konferenciji je pomenut Dmitri Krimov iz Rusije kao mogući saradnik sledeće sezone), u želji da dobije internacionalni karakter a ne samo nesporno važno mjesto na festivalskoj mapi regiona.
