U samo par dana svijet, koji smo do sada poznavali, izgubio je dva muzička vizionara i revolucionara na polju popularne muzike – Slaj Stoun preminuo je 9. juna a Brajan Vilson 11. juna, obojica u 82. godini. Postoji još barem nekoliko poveznica između ingenioznih frontmena dva izuzetno uticajna, antologijska benda koji su obilježili šezdesete i početak sedamdesetih godina prošlog vijeka, dakle vrijeme kada je rok muzika evoluirala prateći paralelno i društvena gibanja.

Sastav Sly and the Family Stone u svakom slučaju je bio društveno angažovaniji, svjesniji rasnih i klasnih pitanja, dok legendarni The Beach Boys ipak nisu odmakli previše od sunčanih plaža Kalifornije, surfovanja, tinejdžerskih ljubavnih jada i na koncu prelaznog perioda adolescenata u (nešto) zrelije doba, čije su preokupacije slične diljem planete. Kuriozitet je da su obje grupe, toliko žanrovski različite, snimile pjesmu pod nazivom “Dance, dance, dance”. Dodirne tačke su i težnja ključnih autorskih ličnosti, Brajana i Slaja, ka kompleksnijim aranžmanima, inventivnijem i impresivnijem izrazu i uopšte kontinuiranom eksperimentisanju u muzici - odnosno traganju za progresivnijom formom.

Moglo bi se reći da je bend Sly and the Family Stone izvodio progresivnu plesnu (“progressive dance music” zvuči još preciznije) a The Beach Boys progresivnu pop muziku. Pored psihodeličnih začina u kasnijim fazama pomenutih sastava, oba su frontmena u značajnoj mjeri konzumirala psihoaktivne supstance, što se naročito odrazilo na zdravlje, konkretno psihu B. Vilsona – preporuka za izuzetan biografski film “Love and Mercy” snimljen prije desetak godina u kome je moguće spoznati djelić njegove “izvanrealnosti”, ali i neporecive genijalnosti, ali i prošlogodišnji dokumentarni film o Bič Bojsima.

Borisav Bora Đorđević preminuo je danas, u bolnici u Ljubljani, usred komplikacija zbog hronične bolesti pluća. 

Legendarni frontmen rok grupe Riblja Čorba i jedan od najboljih (ne samo rok) pjesnika bivše Jugoslavije sišao je sa scene u 73. godini. Poslednji nastup pred publikom imao je ove godine, tako da je cijeli životni vijek, a konkretno najmanje pet decenija, proveo na muzičkim i inim binama.

Nakon niza sastava u kojima je bio kao klinac, počev od daleke 1965. godine, te nekoliko manje znanih bendova (uključujući Grupu Zajedno), njegov prvi ozbiljniji angažman kao tekstopisca, ali i kompozitora, bio je u kultnoj grupi Suncokret. Sredinom sedamdesetih godina osnovao je ovaj dragocjeni sastav, koji bismo mogli okarakterisati kao jugoslovenski folk-rok (pri čemu odrednica folk nema dodirnih tačaka sa narodnjacima, iako je pomenuta grupa inspiraciju crpila i iz narodnih tj. izvornih pjesama). U prvobitnoj postavi benda bio je gitarista Nenad Božić, te Vesna Rakočević i Snežana Jandrlić. Vesna uskoro napušta bend, a pridružuju se Biljana Bilja Krstić i Gorica Popović, nešto kasnije i basista Bata Sokić. Zajedno su zaslužni za izuzetan album “Moje bube”, objavljen 1977. godine, koji nikada nije dobio zasluženo priznanje u okviru jugoslovenske pop muzike, niti su ozbiljnije razmatrane te Borine formativne godine u kojima je praktično stasao kao tekstopisac, a na neki način i kao pjevač – iako je tada pjevao samo bek vokale…

Za jednu od najljepših pjesama sa tog delikatnog albuma, “Moje tuge”, Bora potpisuje i tekst i muziku.

Bruno Mars i Lejdi Gaga usnimili su srcedrapateljnu baladu, uz promo fotografiju koja (pogrešno) upućuje slušaoca da je riječ o kantri pop pjesmi. Bruno je pisao numeru dok je Gaga radila na svom sledećem albumu, pozvao je u studio i zatim su odlučili da to bude duet singl. Komercijalni efekat u svakom slučaju neće izostati, a čemu će kumovati video klip koji je Mars ko-režirao, uz obilato kruženje kamere oko dvije velike pop zvijezde. Epitet velika ne odgovara pjesmi koju izvode, ali izvođačka hemija (po)stoji, kao što se da primjetiti… Moguće da ćemo simpatični autfit pamtiti duže nego duet singl skockan samo za njine obožavaoce.