Ne samo da se omot aktuelnog izdanja “Low In High School” približio kiču, nego je i najnoviji video klip budalast, a u najmanju ruku nedostojan njegove veličine. Moz je očigledno prestar za bilo kakvu oku ugodnu koreografiju, daleko od toga da nema ritma ali tvrdoglavo insistiranje na sopstvenom liku u prvom planu je pogreška. Otpočela je faza kada bi bilo svrsihodnije da se samo povremeno pojavljuje u izrežiranim prizorima odnosno scenama sa razrađenim scenarijima i profesionalnim plesačima/glumcima.

Svojevrsni krešendo na samom kraju kompozicije nije čak ni fingiran vizuelno, već je montažer tj. besprizorni režiser pribjegao najbanalnijem mogućem rješenju –neprikazivanju panike, haotične situacije, makar i gužve na podijumu. Poslednji kadar simbolički naglašava prazninu i gorak ukus koji ostavlja faza u kojoj se Morisi već neko vrijeme nalazi, a ulje na pregrijani tiganj razočaranja dodaju Morisijeve sve kontroverznije izjave za medije, uključujući poslednji gaf - ničim izazvanu “odbranu” seksualnih predatora, Harvija Vajnštajna i Kevina Spejsija. Da parafraziramo naslov numere: Moz je očito srećan samo na sceni ali nakon toliko godina na njoj morao bi da (spo)zna da scena ne trpi sve i da nikom ne praštamo do beskraja, osim možda članovima najuže porodice. Što on najvjerovatnije i jeste za mnoge od obožavalaca: draga i veoma bliska osoba kojoj je štošta dozvoljeno...ali ne po svaku cijenu.